50 jaar songfestival: NSF 1974

Nationaal Songfestival 1974
Datum: 27 februari
Lokatie: Jaarbeurs, Utrecht
Presentatie: Willem Duys

Net als in 1972 en 1973 werd voor een finale gekozen met één kandidaat, die verschillende nummers bracht. In 1974 waren Mouth & MacNeal de uitverkorenen. Zij zongen drie nummers, waarna een jury het oordeel velde.

1. Mouth & MacNeal
– Liefste (Hans van Hemert, Lennaert Nijgh)
– Zoals de oudjes zongen (Peter Schoonhoven, Hans Bouwens, John Möring)
– Ik zie een ster (Hans van Hemert, Gerrit den Braber)

Eén van de componisten van Zoals de oudjes zongen was Hans Bouwens. Hij is beter bekend onder de naam George Baker, die een jaar later met de George Baker Selection een wereldhit zou scoren met Una paloma blanca. Daarna volgde ook nog Little green bag.

Het duo Mouth & MacNeal (Willem Duyn en Sjoukje Smit) is één van de succesvolle Nederlandse muzikale exportproducten in het begin van de jaren zeventig.

Willem Duyn is in de jaren zestig betrokken bij verschillende groepen als Speedway en Jayjays. Eind jaren zestig wordt hij DJ. Sjoukje brengt onder de naam Maggie MacNeal in 1971 haar eerste single uit. Ze komt in contact met Hans van Hemert, die de twee bij elkaar brengt. Mouth & MacNeal is geboren.

De eerste single van het duo Hey you love staat acht weken in de Top40 en bereikt een vijfde plek als hoogste positie. Later dat jaar volgt How do you do, waarmee ze hun eerste nummer 1-klassering behalen. Een jaar later blijkt dat de twee geen eendagsvliegen zijn. Hello-a betekent hun tweede nummer 1-klassering, gevolgd door een top10 met You Kou La Le Loupi. Meer succes is er dat jaar in het buitenland. How do you do doet het niet alleen in enkele Europese landen goed, maar het belandt ook op de achtste plek in de Amerikaanse Billboard 100. In 1973 volgen weer een aantal top40-hits met Minnie Minnie als uitschieter met een tiende plek.

De twee zijn inmiddels zover, dat ze worden gevraagd om Nederland te vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival in Brighton. Na de nationale finale wordt Ik zie een ster omgezet in I see a star. Mouth & MacNeal eindigen tussen (al dan niet latere) grootheden als ABBA, Gigliola Cinquetti en Olivia Newton-John als derde. Het nummer staat 14 weken in de Nederlandse hitlijst met een derde plek als hoogste klassering. De opvolger Ah l’amore bereikt eveneens de Top10.

In december wordt Maggie MacNeal aan de kant gezet. Mouth gaat door als Big Mouth & Little Eve met Ingrid Kup. Dat duo scoort nog drie hits, waarvan Uncle de grootste is. MacNeal gaat solo verder en scoort nog diverse hits tussen 1975 en 1980. When you’re gone en Terug naar de kust bereiken de Top10. In 1980 wordt ze gevraagd om Nederland te vertegenwoordigden op het ESF in eigen land. Amsterdam eindigt als vijfde. In de hitparade komt het nummer echter niet verder dan een 33e plek.

Willem Duyn ontdoet zich in 1978 van Little Eve en gaat ook solo verder. Zijn grootste hit wordt Willem, maar ook Wat een rare man in 1982 doet het aardig.

De rest van de jaren tachtig verloopt voor beiden niet echt succesvol. In 1989 komt een nieuw Nederlandstalig album van Maggie MacNeal op de markt. Een paar jaar later presenteert ze bij de TROS het programma Karaoke. Sinds 2000 vormt ze samen met Songfestivalcollega’s Sandra Reemer en Marga Bult (links) de Dutch Diva’s. Van Willem Duyn is minder vernomen. In 1992 vervangt hij Bennie Jolink als zanger van Normaal, wanneer die een half jaar is uitgeschakeld door een motorongeluk. Met de groep weet hij zich nog de Top40 in te zingen, maar daarna is ook dat afgelopen.

Einduitslag:
1. Ik zie een ster 79
2. Liefste 19
3. Zoals de oudjes zongen 12