Mrs. Einstein: “Stuur Antoon of Eva Simons naar het Songfestival!”
In 1997 trok de groep Mrs. Einstein, bestaande uit Saskia van Zutphen, Paulette Willemse, Marjolein Spijkers, Linda Caminita en Suzanne Venneker, naar het Ierse Dublin met het liedje ‘Niemand heeft nog tijd’. In Utrecht spreken Chiel en Jeroen met de groep o.a. over de interne aanwijzing, het selectieproces voor de liedjes (waarbij onder ander een bekende zanger/producer en een bekende DJ achter het net visten), het Nationaal Songfestival waar uiteindelijk zes liedjes werden gepresenteerd en het gekozen liedje (waren ze hier blij mee…?) En uiteraard wordt de ‘rel’ rond de kleding niet overgeslagen. Want waarom werd er de nacht voor het liveoptreden nog met man en macht gewerkt aan alternatieve kleding? Het viertal, Suzanne maakt inmiddels geen onderdeel meer uit van de groep, vertelt tijdens de repetities van hun nieuwste theatershow, Country for dummies, hoe ze 26 jaar later terugkijken op het 42ste Eurovisie Songfestival. De dames lachen: “De Spice Grannies werden we genoemd!” Over de terugstellende 22ste plaats zeggen ze: “Ook al hebben we weinig punten gehad; we hebben het zó goed gezongen! Daar lag het niet aan.”
Verder; hoe was de onderlinge band met winnares Katrina (van Katrina & The Waves), de Italiaanse kandidaten en ‘de Koningin van Rusland’? Ook hebben de dames wel een idee wie er namens Nederland deel moet nemen aan het Eurovisie Songfestival volgend jaar. “Stuur Antoon of Eva Simons!” De aflevering van Songfestival Troubadours mét Mrs. Einstein is nu te beluisteren in je favoriete podcast-app. Bijvoorbeeld hier op Spotify.
Net nog eens naar Mrs. Einstein geluisterd en het viel me nu pas op hoe sterk die intro aanleunt bij ‘Music’ van John Miles.
Niemand heeft nog tijd kan ik helemaal afluisteren, in tegenstelling tot Calm after the storm.
Nou, het doet mij nog meer denken aan Live and let die van Paul mc Cartney. Daar werd destijds al de vergelijking mee gemaakt.
Word helemaal hyper van dit nummer.
Zo ieder zijn smaak
Wat een heerlijke aflevering en wat een geweldige vrouwen zijn het toch. Ik luister graag naar Niemand heeft nog Tijd. Heeft duidelijk het internationale publiek niet kunnen bekoren, maar ik vind het een fantastisch dynamisch nummer en top uitgevoerd op het Eurovisie podium!
Vond dit een beetje lastige aflevering van deze podcast. Je ziet ze niet en weet niet wie wat zegt. Beetje chaotisch. Maar goed, we weten weer wat meer en dat is altijd leuk. Blijft wel de vraag staan hoe het met Suzanne gaat.
Het gaat om het liedje. Je kunt nog zoveel artiestennamen roepen van artiesten die goed of populair zijn (dat is niet hetzelfde) maar als het liedje niet goed of songfestivalgeschikt is (dat is ook niet per se hetzelfde) dan gaat geen enkele artiest daar hoge ogen mee gooien.
Voor het grootste deel heb je gelijk dat het om het liedje gaat. Ik denk wel dat wanneer Duncan de inzending van dit jaar had gebracht dat hij mogelijk wel de finale zou hebben gehaald. Winnen zeker niet.
Het Noorderslag festival heeft bijvoorbeeld altijd veel aanstormend NL talent op de programmering staan. Ik zou daar – met het ESF in het achterhoofd – gaan scouten. Het kan natuurlijk altijd een keer, niet per se mensen uitsluiten, maar in de categorie commercieel gericht op de NL markt wordt het internationaal gezien denk ik niet snel een succes verhaal. Ik denk dat op dergelijke podia dingen voorbij komen die ook als inzending interessanter, eigentijdser en meer onderscheidend zouden zijn dan het oeuvre van de locale Antoon. Natuurlijk is het leuk, maar je komt er niet mee bovenaan.
Ach ja of hoe een interne selectie qua artiest dan, totaal ongeschikt kan zijn voor het ESF. Typisch zo’n formatie die als een huis staat op kleinere podia en met name in theaters. En dan dat nummer wat gekozen werd: kansloos. Gehaast waarbij het orkest het niet aan leek te kunnen en we uiteindelijk terecht (sorry dames) achterin eindigde.
Ik achtte het ook meteen kansloos, laatste 5 had ik goed voorspeld.