Marlayne: “Het songfestival heeft me geld gekost”
In de nieuwe aflevering van de podcast Songfestival Troubadours gaan Chiel en Jeroen op bezoek bij Marlayne, die in 1999 Nederland vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival. Het liedjesfestijn van 1999 streek neer in de hoofdstad van Israël; Jeruzalem. Deze laatste editie van het vorige millennium was een extra bijzondere: voor het eerst was het voor artiesten niet meer verplicht om in de eigen landstaal te zingen en het orkest was er sinds dat jaar ook niet meer bij. Namens Nederland deed Marlayne mee met haar lied ‘One Good Reason’. In Baarn spreken Chiel en Jeroen met de zangeres over dit muzikale avontuur van 24 jaar geleden. Hoe kwamen songwriters Alan Michael en Tjeerd van Zanen bij Marlayne terecht? Hoe zat het ook alweer met de kleding (Er was weinig budget: ” Het heeft me enorm veel geld gekost. Ook omdat ik niet meer kon werken i.v.m. het doen van promo etc.”) En hoe groot was de paniek toen de in-ears vergeten waren en Marlayne bijna het podium op moest?
Marlayne: “Vlák voor ik op ging realiseerde dat ik dat in m’n in-ears vergeten was. En toen moest er nog iemand terug naar de kleedkamer”. Een openhartig gesprek over een flitsende start van een carrière, hectiek achter de schermen, cola in de green room, camerawerk van de Israëlische omroep (met camera’s die soms op verkeerde plekken stonden) en een sterke top 10-notering! Over de uiteindelijke kleding die ze droeg in Jeruzalem vertelt Marlayne: “Daar heb ik spijt van. Als ik ooit iets zou kunnen veranderen in m’n leven dan zou ik precies hetzelfde aantrekken als op het Nationaal Songfestival. Dat was een heel sterk beeld en dat had ik nog een keer moeten doen.”
Deze aflevering kent gastbijdrages van Vanessa Chinitor (België, 1999), Ron Stoeltie en Koos van Plateringen en is hier te beluisteren.
Leuke, sympathieke zangeres. Ook een leuk nummer. Zing het nog steeds keihard mee.
Was een prima nummer, was zeker wel top 5 waardig.
Altijd na zeuren, die zangers/zangeressen. En ze vond zich tzt ook te goed voor het hele circus. Ze vond het allemaal overdreven wat er om haar heen gebeurde; de feestjes, de ophef, de fans, etc. Dat zag je aan haar besmuikt lachende mondje. Waarom meedoen, dan?
Ik zie haar alleen maar enthousiast zijn over het Songfestival. Dat sommige dingen niet helemaal goed gingen is deel van het proces. Als je zegt ‘het was allemaal enorm hectisch’ en ‘ik had graag mijn NSF-kleed aan willen houden’ betekent dat niet dat je aan het zeuren bent. Je bent aan het evalueren. Dat is vrij normaal.
Ik vond deze aflevering geen gezeur hoor, ze weet, wist precies wat ze wil, geeft anderen niet de schuld. Prima dame , prima resultaat! Nee dan heb ik me veel meer geërgerd aan Justine Pelmelay, die bleef aan t zeuren, dit niet goed, dat niet goed, iedereen liet haar in de steek enz enz… dat was nogal gênant…
Prima inzending en goed gezongen. Eigenlijk interesseer het mij weinig of iemand het overdreven vond wat er allemaal gebeurde als de prestatie maar ok is en dat was ie wat mij betreft met een 8e plaats.
Goed punt, Dick.
Gedeeld achtste
Gedeeld of niet, het blijft achtste. België viel buiten de top 10, in 2000 zelfs allerlaatste.
Gedeeld achtste is en blijft 8e dus wat is je punt? Maar goed je hebt gelijk GEDEELD 8e:-).
Mijn favorieten dat jaar waren Duitsland en Kroatië. IJsland had van mij ook mogen winnen, maar Zweden beetje overgewaardeerd.
Met je eens:-) de op een strakke boddysuit in huidskleur lijkende outfit waarbij haar sterke ehm punten goed naar voren kwamen zal flink geholpen hebben. Vocaal prima maar verder ouderwets en niet echt bijzonder. Toen ze (een flinke verbouwing verder) het nog een keer probeerde met Hero bleef ze bijna steken in de semi en werd toen gered door de vakjuries die haar door lieten gaan (dat kon toen nog). Hero vond ik nou weer wel een lekker nummer maar werd bijna afgestraft. Ik bedoel maar…
Hero was stukken beter 🙂
Wim 1970 België werd niet laatste hé in 1999 hé
Dat zegt ie ook niet toch?
Hij schrijft het toch hij vit altijd op België ik doe dat ja
Hij zegt in 2000 laatste…. LEZEN!
Inderdaad, ze leest niet goed, zit alleen maar te zeuren..
Eerlijk gezegd was en ben k geen fan, ik weet niet waar het aan ligt, het nummer heeft geen echte climax en Marlayne heeft een aardige stem maar niet heel bijzonder, totaalpakketje aardig maar niet meer dan dat.
Ik vond het toen – en eigenlijk nu nog altijd – in zijn geheel geen sterk jaar.
En dat snap ik ook!!! Dat gevoel herken ik ook!
Leuke en interessante podcast. Wat wel grappig is dat in al podcasts toen NOS nog de organisatie deed. Er altijd te weinig budget was voor kleding en eventuele choreografie. Volgens mij doet Avrotros dat beter.
Ook niet evident om te vergelijken. Het ESF was zeer lang geen grootse televisieshow. Voor het een massa-evenement werd, zongen de kandidaten in hoofdzaak voor het publiek in de zaal en niet voor de televisiekijkers. De aanpak en benadering was dus lange tijd helemaal anders.