50 jaar songfestival: ESF 1956

Eurovisie Songfestival 1956
Datum: 24 mei 1956 (een donderdag!)
Lokatie: Teatro Kursaal, Lugano
Presentatie: Lohengrin Filipello
Jurering: ieder land had 2 juryleden, die een punt te vergeven hadden aan hun favoriete lied. De Luxemburgse jury was niet aanwezig en liet de Zwitsers de punten geven. Stemmen op het eigen land was nog niet verboden.

Het Eurovisie Songfestival begon als een Europese wedstrijd a la San Remo. De Zwitserse omroep, het thuisland van de EBU, kreeg de taak een liedjeswedstrijd te organiseren. De EBU was enkele jaren eerder opgericht om gezamenlijk programma’s uit te zenden en op te nemen. Eén van de eerste uitzendingen was de kroning van Queen Elisabeth, maar ook het WK voetbal 1954 viel daaronder.

Zeven landen namen deel aan het eerste festival en ieder land stuurde twee nummers. Denemarken, Groot-Brittannië en Oostenrijk hadden ook interesse, maar waren te laat met hun aanmelding. Zij kwamen er een jaar later bij.
Van het festival zijn onlangs enkele beelden opgedoken, maar het hele festival bestaat voorzover bekend niet meer op video. Wel is er een audio-opname.

Een aantal landen had één artiest ingezonden die twee nummers bracht, waaronder gastland Zwitserland dat aantrad met Lys Assia. Lees hier meer over Lys Assia.
Voor de Belgen kwam hun mister Eurovisie Fud Leclerc (links) aan de start. Al had hij daar toen ongetwijfeld nog geen weet van. De Walen zouden ook in 1958, 1960 en 1962 voor hem kiezen.

Michèle Arnaud (rechts) was één van de Luxemburgse vertegenwoordigsters. De in het Franse Toulon geboren Arnaud nam jaren later de pen in handen en schreef een tv-serie en produceerde diverse televisieprogramma’s, waaronder het Pink Floyd concert in Pompeii in 1972. Ze overleed in 1998 op 79-jarige leeftijd.
Dany Dauberson, eigenlijk Danny Daubertson, zorgde voor één van de weinige uptempo-nummers die avond. Zoals velen haar voorbeeld volgden, acteerde ze na het ESF in diverse films. Ze werd slechts 57 jaar en stierf in 1979.

Als we één van de deelnemers die avond moeten noemen, die zijn carrière begonnen is op het ESF, dan is dat de Duitser Freddy Quinn. Franz Eugen Helmuth Manfred Nidl-Petz was wat te lastig om uit te spreken, dus trok hij als Freddy Quinn naar Lugano. Hoewel zijn klassering onbekend is, bracht hij het kort daarna tot zijn eerste hit. Er zouden er nog vele volgen. Quinn staat bekend als één van de grondleggers van de schlager. Ook de twee Italiaanse vertegenwoordigers waren geen onbekenden in eigen land.

Einduitslag: (het aantal stemmen is nooit bekendgemaakt)

1. Lys Assia – Refrain (Zwitserland)

Klasseringen onbekend:
Jetty Paerl – De vogels van Holland (Nederland)
Lys Assia – Das alte Karussel (Zwitserland)
Fud Leclerc – Messieurs les noyés de la Seine (België)
Walter Andreas Schwarz – Im Wartesaal zum grossen Glück (Duitsland)
Mathé Altéry – Le temps perdu (Frankrijk)
Michele Arnaud – Ne crois pas (Luxemburg)
Franca Raimondi – Aprite le finestre (Italië)
Corry Brokken – Voorgoed voorbij (Nederland)
Mony Marc – Le plus beau jour de ma vie (België)
Freddy Quinn – So geht das jede Nacht (Duitsland)
Dany Dauberson – Il est la (Frankrijk)
Michele Arnaud – Les amants de minuit (Luxemburg)
Tonina Torielli – Amami se vuoi (Italië)