Helsinki live [14]: van Bosnië tot Finland

1. Bosnië- Herzegovina: Marija Sestic – Rijeka bez imena
Marija was vandaag erg goed bij stem en bracht het lied met overtuiging. De blauwe achtergrond met sterrenhemel past erg goed bij de sfeer van het lied. De achtergrond-zangeressen versterken het geheel met golvende armbewegingen en beelden de rivier zonder naam uit. Aan het einde van het lied valt Marija in de armen van de gitarist. Kortom: een stijlvolle opening van de finale van het 52e songfestival. Net als op 13 april in Antwerpen, gaf Marija tijdens de persconferentie aan, dat Edsilia een van haar favorieten is.

2. Spanje:  d’Nash – I love you mi vida
De groep d’Nash brengt een boybandliedje in een geel met blauw decor. Op het podium staan twee achtergrondzangeressen die op grote trommels slaan. De choreografie is af, al gaat dat soms ten koste van de zangkwaliteiten.

Op de vraag in de persconferentie waarom de Spanjaarden geen promotour door Europa hebben gedaan, antwoordde de delegatieleider, dat het de vraag is of een promotour punten opleverd. Mochten de landen, die in Mission Eurovision hebben opgetreden, punten krijgen uit Spanje, dan zullen ze volgend jaar een tour overwegen. In de tussentijd heeft de groep in Spanje druk geoefend op de zang en choreografie, zodat ze de punten op basis van hun prestaties gaan verdienen. In hun choreografie hebben ze de titel in gebarentaal geïntegreerd, om het lied ook voor doven en slechthorenden toegankelijk te maken.

4. Ierland: Dervish– They can’t stop the spring
De groep Dervish werd door de Ierse omroep RTE aangewezen om deel te nemen aan het songfestival. Tijdens de nationale voorronde kozen de Ieren voor They can’t stop the spring. In de jaren´90 zou met deze inzending gegarandeerd een topnotering behaald zijn. Of dat nu gaat lukken is maar de vraag. De choreografie die Dervish toepast is geen hoogstandje, het is meer een soort heen en weer gewandel. Daarentegen is de kleding wel goed gekozen en typisch Iers.

5. Finland: Hanna Pakarinen – Leave me alone
Hanna Pakarinen krijgt tijdens haar eerste repetitie van de aanwezige pers een warm welkom. Hanna staat een tikkeltje onzeker op het podium maar dat komt wellicht doordat ze nog geen lange carriere als zangeres op haar naam heeft staan. Het decor van Hanna begint met koele kleuren en halverwege het nummer worden deze kleuren omgezet naar rood-geel.

Marija Sestic
d’Nash
Dervish
Hanna