NSF 1980: Maggie MacNeal

Geldgebrek, tijdgebrek en interne strubbelingen binnen de publieke omroepen bezorgen Maggie MacNeal in 1980 de eer om Nederland in eigen land te vertegenwoordigen. Het werd haar tweede deelname, nadat ze in 1974 al met Willem Duyn een 3e plek behaalde in Brighton. Op het ESF in Den Haag gaat ze solo en in het Nederlands met het mede door haarzelf geschreven Amsterdam.

Na haar successen met Willem Duyn (Mouth) begin en half jaren zeventig, gaat MacNeal (gedwongen) solo verder. Nummers als When you’re gone en Terug naar de kust komen in de top 10 terecht en ze neemt in 1977 ook nog deel aan het Nationaal Songfestival waar ze als derde eindigde.

Amsterdam deed het goed op het Eurovisie Songfestival, maar minder in de hitlijst. Het vervolg van de jaren tachtig verloopt niet al te succesvol. In 1989 verschijnt nog een nieuw album, waarna de TROS het begin jaren negentig wel in haar ziet zitten als tv-presentatrice. In 2000 begint ze samen met haar songfestivalcollega’s Sandra Reemer en Marga Bult de Dutch Diva’s. Reemer is inmiddels vertrokken, maar samen met Marga Bult vormt ze nu een duo. Daarnaast legde ze zich samen met haar man Frans toe op het componeren.

Frans Smit was ook één van de schrijvers van Amsterdam en schreef ook in 1988 nog het nummer Heel Verliefd voor Gerard Joling. In de jaren zeventig was hij vooral bekend geworden als drummer van de band Brainbox. Hij overleed in juni 2005. In Brainbox zat ook Robert Verwey als bassist, die daarvoor weer in de groep Amsterdam zat. Het trio Smit, Verwey en Alberts zou ook in 1981 nog het nummer Marionette schrijven voor Maribelle die daarmee als tweede eindigde.