DDD: De relletjes van het Nationaal Songfestival [1]

Ditjes en Datjes Dinsdag

In de rubriek Ditjes en Datjes Dinsdag behandelen we iedere dinsdag in september diverse feitjes uit de geschiedenis van het Nationaal- en Eurovisie Songfestival. In deze aflevering kijken we naar de relletjes rondom het Nationaal Songfestival tussen 1956 en 1988.

1959: Mieke Telkamp en Christine Spierenburg waren als deelnemers bekend gemaakt, maar zagen uiteindelijk af van deelname. Vervangers waren Dick Doorn én… Teddy Scholten!

1960: Nadat het lied ‘Wat een Geluk’ het Nationaal Songfestival had gewonnen moest een jury de uitvoerende kiezen. Rudi Carrell kreeg de voorkeur boven Annie Palmen. Na de overwinning kwam de winnaar Rudi Carrell de zaal binnen met singles die al gedrukt waren met daarop ‘Winaar songfestival’. In de wandelgangen werd gefluisterd dat de keuze doorgestoken kaart was.

1962: De Padre Twins waren benaderd om ‘Katinka’ te zingen, maar ze vonden het lied niet bij hun passen. De Spelbrekers namen de plaats van het duo in.

1966: De selectiecommissie had gekozen voor Trea Dobbs en Lisbeth List, maar zij weigerden. Edwin Rutten was ook geselecteerd, maar trok zich terug vanwege contractuele verplichtingen. Bob Bouber werd zijn vervanger.

1968: Trea Dobbs en Tante Leen waren geselecteerd, maar besloten op het laatste moment niet deel te nemen. De zangeressen werden niet vervangen, waardoor het aantal deelnemers op vier bleef steken.

1969: Jurylid Robbie Dale bracht zijn stem uit op ‘De toeteraar’ van Conny Vink, hoewel op zijn stembriefje ‘Jij alleen’ van Patricia Paay stond. ‘Jij alleen’ kreeg uiteindelijk de stem, waardoor Lenny Kuhr met ‘De troubadour’ met één punt voorsprong op Conny Vink won.

1970: Conny Vink en Helen Sheperd waren benaderd, maar besloten niet deel te nemen. Saskia en Serge werden als laatste aan de lijst toegevoegd en zongen hun eigen lied ‘Het Spinnewiel’ op het Nationaal Songfestival. Na de stemming van de buitenlandse jury stond dat lied met 5 punten bovenaan. De Nederlandse jury gaf echter alle 5 punten aan ‘Waterman’, zodat The Hearts of Soul in totaal met 6 punten eindigden en het Nationaal Songfestival wonnen. Volgens de kijkers was de uitslag van de vakjury doorgestoken kaart.

1977: Maggie MacNeal dreigde zich terug te trekken van het Nationaal Songfestival toen bleek dat de EBU had besloten dat er weer in de landstaal gezongen moest worden. Dichter Jan Kal werd ingeschakeld om een Nederlandse tekst te schrijven. De tekst was aanvaardbaar voor de zangeres waardoor ze deelnam en uiteindelijk 3e werd uit 10 kandidaten.

1978: Juryleden Lenny Kuhr en Greetje Kauffeld waren kritisch bij de beoordeling. Lenny Kuhr zei dat er banale liedjes waren gezongen en Greetje Kauffeld zei dat ze gestemd had op het minst slechtste liedje van de avond.

1979: Rob de Nijs was geselecteerd door de werkgroep van de NOS, maar omdat het nieuws voortijdig uitlekte kwam men terug op de beslissing en werd Sandra Reemer aangewezen om vijf liedjes te zingen in een nationale finale.

1980: Geen Nationaal Songfestival in 1980, maar wel een rel. Maggie NacNeal was uitverkoren om Nederland te vertegenwoordigen. De commotie was groot toen bleek dat de selectiecommissie, met daarin ook Sjoukje Smit, uit 20 geselecteerde liedjes voor ‘Amsterdam’ had gekozen, een lied wat de zangeres en haar man hadden geschreven. Het lied ‘Pierrot’, haalde de eerste selectieronde niet, maar werd later wel een grote hit werd door Bonnie St. Claire.

1981: Oscar Harris was aangekondigd als één van de kandidaten. Hij koos echter voor een tour door Indonesië. Linda Williams werd als zijn vervanger aangewezen en won het Nationaal Songfestival. Naderhand ontstond commotie in de show van Sonja Barend toen de moeder van tekstschrijver Cees de Wit zei dat producer/componist Bart van der Laar ten onrechte genoemd werd als tekstschrijver. Hij zou alleen de titel hebben laten wijzigen van ‘Het Is Weer Zomer’ naar ‘Het Is een Wonder’.

1982: Zeven juryleden kozen de inzending uit drie liedjes. Met één stem verschil kreeg ‘Jij En Ik’ de voorkeur boven ‘Fantasie Eiland’. Er ontstond de dagen na het festival commotie, omdat de juryleden die op ‘Jij En Ik’ hadden gestemd connecties zouden hebben met de componisten en de platenmaatschappij waar ‘Jij En Ik’ was ondergebracht.

1987: Commotie rondom de interne keuze van Marga Bult. Toen bekend werd dat Gerard Joling en Anita Meijer niet wilden of konden viel de media over het feit dat er niet voor andere grote namen gekozen was, zoals de Dolly Dots, Patricia Paay of Margriet Eshuys.

(Bronnen: Wikipedia, Eigen informatie, Het boek ‘Wanneer wordt het weer een beetje net als toen’ van Ferry K. van der Zant)