21u: Finale Eurovisie Songfestival vanuit Ahoy

Het songfestival is een familievriendelijk programma dus, zullen de organisatoren gedacht hebben, starten we meteen met een Cypriotische vals blonde paaldanseres die met de benen gespreid haar liefde voor de duivel ‘bezingt’.
Alhoewel, zingen is hier een wel heel groot woord.
De componisten hebben een beetje ‘pick and mix’ gespeeld met het repertoire van Lady Gaga en Rita Ora … Kortom, een uiterst originele ‘opener’ en 12 punten van Griekenland.
De titel van de Albanese bijdrage zou wel eens pijnlijk kunnen uitkomen … ‘Karma’ … als je na een sataniste het podium op moet .. O, het is allemaal maar om te lachen. We lachen ons dood!
Gelukkig komt Eden Alene, het lachebekje van dit jaar, een beetje leven in de boel brengen .. en wedden dat ze de hoge noot haalt!
Met België dalen we terug in duistere krochten, die van ice queen Geike en haar glamourboys (en girl). Wat zijn ze mooi en wat klinken ze uplifting. Dit moet gewoon winnen, want artistiek verantwoord. Durf daar nu eens iets verkeerd over te vertellen.
De Russische heeft een boodschap. Dit jaar regent het boodschappen (zelfs het weer doet mee).
Manizha doet dat met veel verve en heeft meer persoonlijkheid in haar kleine teen dan de IJslandse boomlange zanger is zijn hele lijf (O, kijk hem met zijn handen wapperen .. kunst!!).
Malta wil winnen. Malta zal winnen. Malta moet winnen.
Malta … heeft, helaas, een foeilelijke act. Je krijgt spontaan zin om je woonkamer in aardetinten te verven na het zien van de fluokleuren die het Maltees team gekozen heeft (om op te vallen).
Op een gegeven moment had ik de indruk dat Destiny in een etalage in een of ander red-light district stond. Misschien was het geen indruk en echt de bedoeling dat we dat dachten. Ze mag de etalage delen met Elena (womanpower!!).
Destiny heeft, vanzelfsprekend, ook een boodschap … maar die komt niet echt tot haar recht als je iedereen doet grijpen naar een zonnebril om niet ziek te worden van het kleurenpalet van de act.
En dan, o wonder, o zalig, de suave in ‘saudade’ gemarineerde bijdrage van Portugal. Hier is over nagedacht, dit is gewoon een streling voor het oog. De groep heeft een hoog ‘Wet Wet Wet’-gehalte en bewijst dat goede smaak ook, zelfs, op het songfestival kan. Mag voor mij winnen. Graag zelfs.
Servië komt met echte ‘womanpower’. Drie madammen die er letterlijk de beuk inzetten. Dit is -in zijn genre- het beste van de avond. Bovendien kan het trio echt zingen. Drie Shakira’s voor de prijs van een.
Engeland …. brexit?
Griekenland … de special fx-afdeling heeft flink haar best gedaan. Je kan je afvragen of het een videoclip on stage-wedstrijd is of een songfestival. Hoe dan ook, hoogstwaarschijnlijk 12 punten van Nederland en Cyprus.
Zwitserland, meneer ‘Tears’ is het knuffelbeertje van deze editie.
Ik blijf zijn stem afschuwelijk vinden, zijn divaposes potsierlijk en zijn outfit (met stip) waardig voor de Barbara Dex-Award. Maar, iedereen zegt het, dit is ‘a work of art’. Het zal dus wel zijn.
Recht vanuit de computer komt dan die andere sublieme, hoogwaardige, niet te evenaren qua originaliteit, bijdrage van de IJslandse kleuterklas.
Ze hebben in hun hotelkamer ongetwijfeld à volonté mogen knutselen en met haarverf spelen.
Maar, Oh Oh Oh Oh wat zijn ze geweldig.
En zielig want er is er eentje besmet met corona. Zoals tientallen miljoenen andere mensen. Die tellen efkens niet mee, want hier gaat het om jongen of meisje die gedurende 3 minuten op een kartonnen instrument infantiele danspasjes moet doen. Daar moeten we even de wereld voor stil zetten. Haal de zakdoeken boven, medelijden volstaat niet .. laten we gewoon allemaal twaalf punten geven aan deze nitwits en volgend jaar het songfestival organiseren naast een geiser.
Spanje … zo broos, zo breekbaar, zo oprecht en zo gehaat. Het zal wel zijn dat niemand Spaans verstaat want deze song heeft inhoud en komt uit het hart. Dat telt niet want de IJslanders zitten, ocharme, in hun hotelkamer (‘t was toch niet het hotel waar gisterennacht brand uitgebroken is??).
Moldavië en ‘sugar’, het is alleszins geen saccharine. Pittige deelname.
Duitsland, het deksel op de vuilnisbak.
Jendrik, evangelist van de woke-gedachte, krijgt drie minuten een podium om aan iedereen die niet denkt zoals hij (en de zijnen) te zeggen dat hij medelijden met hen heeft.
Haat verpakt als medelijden, kortom een heel normale millennial die op geheel eigen niveau zijn boodschap verkoopt.
Helaas is de articulatie van zijn Engels zo (Duits) belabberd dat zijn ‘message’ niet overkomt. De huppelende opgestoken middelvinger moet dat dan maar doen.
Niveau!!! Stijl!!! Zoals mijn vrienden zeggen ‘echt eurovisie’. Dank u Duitsland.
Finland … komt een stuk authentieker over dan Italië. Zou wel eens heel veel punten kunnen krijgen. Ik gun ze het ook.
Na de ruwe kracht van Finland komt de Bulgaarse Victoria wel heel broos over. Van een contrast gesproken!
Litouwen, verrukkelijke kitsch met een gigantische knipoog naar alle mensen met ”een boodschap”. Leuk, speels .. dit is old-school eurovisie. Zondermeer erg leuk.
Oekraïne is subliem. Kwaliteit over de hele lijn. Tezamen met Portugal het beste wat we vanavond zullen zien en horen. Derde overwinning voor Oekraïne, waarom niet?
De Franse deelneemster zou wel eens de Sobral van dit jaar kunnen zijn. Een heerlijke opzwepende wals met kracht, overtuiging en met tonnen persoonlijkheid gezongen.
Een sobere enscenering die de intensiteit van ‘Voilà’ volledig accentueert.
Perfect .. zou een volwaardige winnaar zijn.
‘Mata Hari’ zal in concurrentie moeten gaan met de ‘freaky queen’ van San Remo. Maar die heeft Flo Rida naast haar …
Noorwegen … weer vleugels, weer een boodschap, weer duivels … en alweer een publiekslieveling. Er bestaat geen vaccin tegen de smaak van de doorsnee songfestivalliefhebber.
Nederland .. en yep .. weer een boodschap (en weer krumping … blijf ik angstaanjagend gruwelijk vinden). Boodschap zoveel je wil, maar ik blijf een ‘Lion king’-gevoel hebben en verwacht in de plaats van een ”krumper” hyena’s en zebra’s op het podium.
Italië! Staat op 1 bij de bookmakers. Francesco Gabbani stond ook op 1 bij dezelfde bookmakers .. dus dat wil niet zo heel veel zeggen.
Måneskin is volgens mij meer een concept dan een muziekgroep. Kleding, make-up, tattoo’s, haardracht … alles is in functie van ‘fare la bella figura’. Of Europa zit te wachten op deze act is toch maar de vraag. Finland komt, in dit genre, alleszins een stuk authentieker over.
Zweden. Een super generische song, vals gezongen bovendien. Maar de zanger appelleert aan de gestelde eisen van de woke-mensen. Punten gegarandeerd. Zeker van de jury’s.
Het blijft een van de geheimen van het Vatica .. songfestival waarom de professionelen altijd Zweden zo fantastisch vinden.
De afsluiter is een knaller. De vrolijkheid knalt van het podium en het scherm. Senhit is een brok vitaliteit en ze kan met zichzelf lachen. Ik zou het fantastisch vinden als deze ‘underdog’ wint.
Wie gaat winnen … zolang het niet de martelaars uit IJsland zijn kan het me uiteindelijk weinig schelen. Ook al gaat mij voorkeur uit naar Portugal, Oekraïne, Frankrijk en San Remo.
Destiny was mijn favoriet maar na alles wat ik gezien heb deze week is zij voor mij de grote verliezer … ook al gaat ze met de winst lopen vanavond.

Ik wil de redactie alvast bedanken voor de voortreffelijke informatievoorziening het afgelopen jaar. Met veel plezier alle ontwikkelingen gevolgd.