50 jaar songfestival: ESF 1964
Eurovisie Songfestival 1964
Datum: 21 maart
Locatie: Tivolis Koncertsal, Kopenhagen
Presentatie: Lotte Waever
Jurering: 5 punten voor het favoriete lied, 3 voor nummer 2 en 1 voor nummer 3
Het festival van 1964 kende een opmerkelijk deelnemersveld. Zweden was afwezig wegens een staking van artiestenvakbond. Portugal deed voor het eerst mee, ondanks enorme protesten wegens de toen heersende dictatuur. Het festival kende dan ook een zeer strenge beveiliging mede door diverse bommeldingen.
Op muzikaal gebied lag Europa aan de voeten van de 16-jarige Gigliola Cinquetti. Haar Non ho l’eta bleek een enorm succes op het festival en in de hitlijsten. Morgen meer over de Italiaanse die ook in 1974 meedeed en in 1991 het festival mede presenteerde.
Op eerbiedige afstand werd Matt Monro (links) tweede. Hij was al een redelijke bekende in de Britse showbizz en had diverse hits gehad. Een jaar voor zijn deelname zong hij de titelsong van de Bond-film From Russia with love. In de jaren na het festival scoorde hij nog een aantal hits in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Zijn gezondheid holde echter achteruit door een drankprobleem. In de jaren tachtig werd bij hem leverkanker geconstateerd. Bij een transplantatie werd dat de kanker meer uitzaaiingen had. Op 7 februari 1985 overleed hij op 54-jarige leeftijd.
Udo Jürgens maakte zijn Eurovisiedebuut in 1964. Een jaar eerder stond hij nog op het punt om te stoppen, maar hij besloot uiteindelijk anders. Ook in 1965 en 1966 maakte hij deel uit van het deelnemersveld. In 1966 leverde het de winst op. Ook voor Romuald (rechts) was het zijn debuut. Ook in 1969 en 1974 keerde hij nog terug op het ESF-podium. Daarnaast hield hij zich bezig met acteren en het componeren van filmmuziek.
Voor de Belgen trad Robert Cogoi aan. De van oorsprong Joegoslaaf zong zijn zelfgeschreven nummer naar een gedeelde 10e plek. Zowel voor als na het ESF bleef hij de wereld over trekken met succesvollle concerten. Midden jaren zeventig speelde hij rollen in de Belgische speelfilms Nous les femmes (1974) en Les arpents dorés uit 1975, waarvoor hij ook de muziek componeerde.
De aanhouder wint om maar eens een overbekend spreekwoord aan te halen. Dat geldt zeker voor Anita Traversi. Dit jaar nam ze voor de tweede keer deel. In totaal zou ze zeven keer deelnemen aan een Zwitserse voorronde. In 1960 en 1964 wist ze te winnen, maar in 1956, 1961 (2 nummers), 1963 (3 nummers), 1967 en 1976 redde ze het niet. In 1991 overleed ze op 54-jarige leeftijd.
Einduitslag:
1. Gigliola Cinquetti – Non ho l’eta (Italië) 49
2. Matt Monro – I love the little things (GB) 17
3. Romuald – Ou sont-elles passées (Monaco) 15
4. Rachel – Le chant de Mallory (Frankrijk) 14
4. Hugues Aufray – Dès que le printemps revient (Luxemburg) 14 (foto boven)
6. Udo Jürgens – Warum nur warum (Oostenrijk) 11
7. Lasse Martenson – Laiskotellen (Finland) 9
8. Arne Bendiksen – Spiral (Noorwegen) 6
9. Bjørn Tidmand – Sangen om dig (Denemarken) 4
10. Anneke Grönloh – Jij bent mijn leven (Nederland) 2
10. Robert Cogoi – Près de ma rivière (België) 2
12. Nelly, Tim & Tony – Caracola (Spanje) 1
13. Nora Nova – Man gewöhnt sich so schnell an das Schöne (Duitsland) 0
13. Antonio Calvario – Oração (Portugal) 0
13. Sabahudin Kurt – Zivot je sklopio krug (Joegoslavië) 0
13. Anita Traversi – I miei pensieri (Zwitserland) 0 (foto onder)
Recente reacties