49 jaar geleden won Teach-In het Eurovisie Songfestival
Vandaag in 1975 won Teach-In voor Nederland het Eurovisie Songfestival. De groep, die in de nationale finale Albert West en Debbie, had verslagen zong in Stockholm de Engelse versie, getiteld “Ding-a-dong”. Teach-In wist de hoge verwachtingen in Stockholm waar te maken en behaalde vanaf de eerste startpositie de overwinning.
Het Eurovisie Songfestival in 1975 kende een grote verandering. De puntentelling, die ook op dit moment nog wordt gehanteerd, werd geïntroduceerd. Dat hield in dat aan de beste tien liedjes door ieder land punten werd gegeven: 1 tot 8, 10 en 12 punten. Turkije maakte haar debuut op het Eurovisie Songfestival. The Shadows werden tweede voor het Verenigd Koninkrijk met het lied “Let me be the one”. Ann Christy vertegenwoordigde België met “Gelukkig zijn” en een andere opmerkelijke bijdrage kwam uit Duitsland: Joy Fleming bracht “Ein Lied kann eine Brücke sein” dat geen hoge notering kreeg, maar wel een songfestivalklassieker is geworden.
Wil je het Eurovisie Songfestival terug zien? Dat kan – in goede kwaliteit- op YouTube of beluister de podcast Songfestival Troubadours waarin zangeres Getty Kaspers haar verhaal vertelt over de vierde Nederlandse songfestivaloverwinning.
Prima jaar.
Qua liedjes zeker. Qua organisatie en introductie te onnozel voor woorden. Ook Karin Falk was niet bepaald een memorabele presentatrice.
Het ziet er wat onnozel en langzaam uit, maar televisie was in die tijd dan ook een stuk minder snel dan nu. En de introductie en tussenfilmpjes lijken sloom, maar dat was het moment voor commentatoren (Willem Duys dat jaar?) om de liedjes in te leiden. Zonder dat commentaar blijft er buiten de liedjes om niet veel over.
Oh ja met dat schilderijtjes gefröbel!
Ik vergelijk het met 1974 en 1976 Han. Niet met het huidige festival. En dat de commentatoren de introductie filmpjes gebruiken voor hun commentaar is al zo sinds 1970.
Ik vond Corry Brokken als presentatrice ook allerminst memorabel. Niet zo erg vloeiend in haar Engels en Frans, in het Frans ook heel wat fouten.
Aan de andere kant hadden ze nog geen autocue en moest ze behoorlijk veel van de teksten uit haar hoofd leren. Geen eenvoudig klusje, lijkt me.
Vergeet Marlous Fluitsma niet in1980, maar zij had gelukkig weinig te doen want elk land had z’n eigen presentator meegenomen.
Oh t is weer nationale zeurdag ..
Wij mijmeren wat over het verleden, dat heeft niets met zeurente maken maar misschien weet jij het verschil niet.
Is het lang geleden.. krijgen we dan volgend jaar ook een artikel als het 50 jaar geleden is?
Ik vind het nog steeds een van de slechtste winnaars ooit. Jammer voor Getty en co
Ik niet het is een leuk nummer. Maar ja oude mensen houden van droevig en zeurige muziek
Wat is dat nu voor zever? Alsof al wie 50+ is , alleen maar van klassieke ballades houdt . Ik denk het niet: we houden gewoon van goede muziek, vroeger én nu.
En Pietje heeft gelijk. Ook voor mij is Teach In de zwakste van alle Nederlandse winnaars, muzikaal een heel flauw afkooksel van ABBA en met een tekst die nu K3 zou zingen.
Ik vind het nog steeds een vrolijk liedje met inderdaad een simpele tekst maar daar had je in die tijd wel meer van. ” When you walk along with your ding, dang, dong” zie ik K3 nog niet zo snel zingen:-) Of net wel, het is maar hoe je het bekijkt.
Leuke songfestivalmedley van Joke Bruys met o.a. een komische variant van Dingedong. Begint bij 22.25 min.:
https://www.youtube.com/watch?v=wdA-_m574lg&ab_channel=Toenwaskwaliteitnogheelgewoon
Zuiderbuur . Hok dan samen met Pietje he . En trouwens k3 zou dit niet zingen he
Ik hou echt niet alleen van droevige of zeurige muziek hoor Inez. En K3 zou ik dit zo zien zingen.
Vind Dinge dong gewoon een erg zwak kneuzerig riedeltje op een infantiele tekst. Jaren 70 onwaardig, want veel goede muziek toen. Maar dit hoort daar dus zeker niet bij.
Wat heb jij toch altijd een kort lontje. Het moet echt een eer zijn om met jou samen te leven …