Douze Points 2025 [33]: Italië
Onder de naam Douze Points 2025 stellen we dagelijks weer een deelnemer aan het komende Eurovisie Songfestival in Bazel aan je voor. In deze aflevering een lied uit de finale van zaterdag 17 mei: Italië
Deelnemer: Lucio Corsi
Lied: Volevo Essere Un Duro
Tekst: Lucio Corsi / Tommaso Ottomano
Muziek: Lucio Corsi / Tommaso Ottomano
Beste klassering ooit: 1e in 1964, 1990 en 2021
De 31-jarige Lucio Corsi vestigde zich na zijn middelbare studies in Milaan om een muzikale carrière na te streven. Zijn muziek is geïnspireerd op zowel de grote Italiaanse als de klassieke singer-songwritertradities, met invloeden variërend van Paolo Conte en Lucio Dalla tot Bob Dylan en Randy Newman. In 2015 bracht hij zijn eerste album uit. In 2017 bracht Corsi ‘Bestiario musicale’ uit, een album gewijd aan de dieren van zijn geboortestreek Maremma. In 2019 tekende hij bij Sugar Music en bracht Cosa faremo da grandi? (2020), La gente che sogna (2023) en Volevo essere un duro (2025) uit, die door critici werden geprezen. Corsi nam deel aan het Sanremo Music Festival 2025 met zijn nummer “Volevo essere un duro” en eindigde op de tweede plaats. Hij werd vervolgens aangekondigd als de Italiaanse deelnemer aan het Eurovisie Songfestival 2025, nadat Olly, de winnaar van Sanremo dit jaar, de kans had afgeslagen.
Italië won drie keer het Eurovisie Songfestival en sinds de terugkeer in 2011 werd op twee keer na steeds de top 10 gehaald. Gaat het de runner up van het Sanremo Festival 2025 ook weer lukken?
Wil jij je mening kwijt over de inzending uit Italië? Plaats dan een reactie.
Ik vind het liedje van Italië erg mooi en hoop op een mooi eindresultaat.
Vind het ook prachtig en verdient hoge score. Voor mij jammer presentatie wat vreemd is.
Italië vind ik vaak erg overgewaardeerd.
Ik ook maar deze keer verdient het in mijn optiek juist net wat beter.
Dat vind ik niet. Italië is juist één van de weinige landen die constant kwaliteit levert en hun eigen koers blijft varen qua taal en muzikaliteit. Ik vind net de bijdragen van Zweden vaak overgewaardeerd.
Ik hou wel van het tintje speciaal dat er aan deze artiest kleeft, dan bedoel ik niet alleen de uiterlijkheden.
Voor de uitslag muzikaal en in z’n geheel misschien net wat aan de te softe kant en te weinig instant. Een redelijk normaal, eigen in stijl en fijn nummer. Ik denk zeker dat er ook buiten het Eurovisie om publiek is te vinden voor deze Italiaanse troubadour. Dat heeft hij dan alvast gewonnen.
In een jaar waarin anderen (Estland en San Marino) schijnbaar hun best hebben gedaan om Italië op het Eurovisie Songfestival te imiteren, heeft Italië het – niet verrassend – beter gedaan door het gewoon goed te doen. Dit is een Italiaans nummer, gezongen in het Italiaans, over typisch Italiaanse/menselijke dingen. Er is geen grootse gimmick, geen plotselinge tempowisseling naar Euroclub-modus, geen geschreeuw. Gewoon een muzikant die hierheen is gekomen om te zingen.
Er zit een kalme, zomerse melancholie in de akkoordprogressie en de melodie blijft liever hangen dan exploderen. Het is prachtig uitgevoerd, somber zonder saai te worden, en – hulde – het lijkt van begin tot eind op een nummer, niet op een TikTok-vibe.
Het lijdt geen twijfel dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Het is zachtaardig. Het is theatraal. Het is schaamteloos Italiaans. Maar het is ook een van de weinige inzendingen dit jaar die aanvoelt alsof het door een muzikant is gemaakt, niet door een merk.
Mijn grote favoriet.
Top! Hij was natuurlijk eigenlijk wel tweede bij San Remo. Alhoewel ik deze persoonlijk mooier vind had Ollie het misschien beter in de breedte gedaan? Voordeel; Lucio staat sowieso in de finale..
Ik vind dit een mooie reactie Jeroen en ik ben het helemaal met je eens. Stevig in mijn top 10.
Kort samengevat wat het resultaat betreft: ideaal voor de vakjury’s, te moeilijke hap voor de doorsnee televoter.
Oh wat ben ik blij dat ik niet de enige ben van wie Italië hét lievelingsnummer is. Het is zo melodieus, zo melancholisch, zo nostalgisch. Het lied doet me verlangend terugdenken naar de mooie, nog eenvoudige festivals van vroeger.
Heerlijk ouderwets, ‘gewoon’ nummer met een mooie melodie. Ook dat half praterige begin kan ik prima waarderen. Stevig in mijn Top 10, alleen haak ik een beetje af bij de jaren 70 David Bowie imitatie van de zanger.
Ik vind dit een van de minste Italiaanse bijdragen van de laatste jaren. Slecht, nee. Boeiend, niet echt. Het is er, maar veel meer ook niet.
Italie levert vaak hele goede inzendingen naar het ESF en ook het liedje van dit jaar mag er zeker weer wezen.
Verdient een goede plek in de finale.
Jammer dat de goede man zichzelf zo vreselijk lelijk maakt.
Waarom?
Is nergens voor nodig.
Ik heb niks met deze inzending. Ik vind dit erg saai. Van mij hoeft Italië dit jaar dan ook niet hoog te eindigen.
Een van de mindere inzendingen namens Italië van pak em beet de laatste 10 jaar. Daarnaast vind ik die uitstraling van de artiest verschrikkelijk en het leid alleen maar af van het nummer wat ook nergens echt verheffend is, misschien juist daarom wel die vreselijke outfit en make up.
Giorgia had hier eigenlijk moeten staan namens Italië met La cura per me maar helaas zij eindigde net buiten de superronde. Olly was ook een prima kandidaat geweest maar hij verkoos zijn Italiaanse tournee. We zullen het moeten doen met Lucio Corsa. Zijn nummer is niet verkeerd maar het doet me weinig tot niks. Visueel vind ik het ook geen genot om naar te kijken. Ik zou wel eens willen weten waarom hij met zo’n bepoederd gezicht optreedt. Hij gaat vermoedelijk ergens in de middenmoot eindigen.
San Remo had zoveel moois te bieden, daar hoorde dit lied niet bij. Slecht is het zeker niet een middenmoter wat mij betreft.
Ik vind het wel ‘n mooi nummer en het zou geweldig zijn als ‘ie de orkestband uit San Remo zou meenemen maar dat zal wel niet. Zijn uiterlijk vind ik minder geslaagd.