Dou12e Points 2020 [34]: Portugal
Het Eurovisie Songfestival in Rotterdam is afgelast, maar dat betekent niet dat we de inzendingen van 2020 niet behandelen in onze jaarlijkse editie van ‘Dou12e Points’. De EBU zal de liedjes van 2020 op zaterdag 16 mei eren in de tv-show: ‘Europe Shine A Light’, en wij doen dat iedere dag tot 16 mei. In deel 34: Portugal.
Deelnemer: Elisa
Lied: Medo De Sentir
Tekst: Marta Carvalho
Muziek: Marta Carvalho
Beste klassering ooit: 1e in 2017
Portugal zou dit jaar als één van de weinige landen met een nummer in de eigen taal komen. Zangeres Elisa won in maart de finale van het Festival da Canção en daarmee het recht om Portugal te vertegenwoordigen met het nummer Medo De Sentir. De 20-jarige Elisa Silva is nog een redelijk onbekende in de Portugese muziekwereld. Een aantal jaren terug nam ze deel aan de Portugese Idols, maar ze haalde daar de finale niet.
Elisa groeide op op het Portugese eiland Madeira en vertrok in 2018 naar Lissabon om daar te studeren en aan haar muzikale carrière te werken. Voor de Portugese selectie werden componisten gevraagd om voor inzending te zorgen. De keus van Marta Carvalho viel op Elisa die kort na het uitbrengen van het nummer al een platencontract ondertekende.
Of we Elisa in 2021 wel zullen zien is nog niet bekend. Ze liet zelf al weten in ieder geval niet intern te worden geselecteerd door de Portugese omroep. De kans is dus groot dat de omroep weer voor het vertrouwde Festival da Canção zal gaan als selectiemethode.
Leuke vrolijke inzending van Portugal. Had zeker in de top 5 geëindigd.
Ik zal een van de weinigen zijn die dit een fijn nummer vindt. Had gevochten voor de laatste plek in de halve finale, maar wat maakt het uit.
Jammer, geen goede stem. Vaak vind ik de Portugese inzendingen prima. Alleen deze keer niet. Geen finale!
Mensen zullen mij misschien verketteren of belachelijk maken, maar vanwege persoonlijke omstandigheden komt deze dromerige en atmosferische Portugese bijdrage recht in het hart binnen. Daarvoor had ik zelfs niet de tekst nodig. Ik luister het lied eigenlijk te weinig, maar dat is omdat ik het gewoonweg nooit heb droog gehouden gedurende de drie keer dat ik het nummer heb beluisterd.
Eén oppervlakkig puntje van mijn kant: ik vind Elisa de mooiste vrouw die in jaren heb gezien. De make-up is stijlvol aangebracht en de haardracht lijken de ogen wat te verbergen, hetgeen de kwetsbaarheid alleen maar recht doet. Make-up verbergt bij (jonge) vrouwen vaak te veel hun natuurlijke mimiek, maar bij Elisa niet.
Ik ben mij er volledig van bewust dat dit lied op competitief vlak volledig kopje-onder was gegaan in deze halve finale, maar dit nummer gaat mee in mijn rugzakje van het leven. Ik voel bijna een vorm van dankbaarheid dat dit muzikale madeliefje zich niet in de Eurovisie-arena van de competitie hoeft te begeven. Mijn dank gaat uit naar de componist en tekstschrijver Marta Carvalho en vertolkster Elisa.
Waarom zouden mensen dat doen? Als bepaalde muziek, welk nummer dat dan ook is, iets persoonlijks teweeg brengt moet dat gerespecteerd worden.
Nee… saai en niet mooi gezongen.
Een van de weinige nummers die ik zeer kan waarderen dit jaar.
Soort van vals gezongen maar toch smaakvol gebracht, dat is ook knap.
Wel aardig, maar maakt weinig indruk op me. Portugal was vast en zeker weer in de semi blijven steken met deze inzending. 24/41
Wat verschrikkelijk saai, en dan was het live ook nog eens heel vals en onvast gezongen. En dan heb je op een songfestival gewoon niks te zoeken. Ik moet echt mijn best doen om de drie minuten vol te maken, het doet me niks.
Het lied van Portugal behoort niet tot mijn favorieten maar ik heb er ook geen hekel aan.
Heel mooi nummer. In mijn top 5.
Het lijkt me een heel lief kind, maar ik snap dat ze de finale van Idols niet haalde. Het is een beetje sneu, want d’r oma had toch best een leuke jurk voor haar gemaakt. Maar die melodie kunnen ze best nog een keertje recyclen, want die herinnert zich zo gauw niemand meer. Zelfs oma niet! Toch?