Wenen live: Armeense inzending visueel prachtig
Armenië: Genealogy – Face The Shadow
De leden van Genealogy, die allen uit verschillende werelddelen komen, staan vandaag als tweede op het podium. Ze brengen hun lied Face the shadow in een veelal paars decor en dragen daarbij paars/zwarte kleding. Qua zang is het nogal veel, waarbij de ervaren songfestivalganger Inga vocaal de beste indruk maakt.
Visueel ziet het er erg mooi uit. Er worden veel close-ups gemaakt waarbij er door de individuele leden goed gebruik wordt gemaakt van de camera. Daarnaast maakt de groep veel gebruik van de camera die boven het decor hangt. Op de vloer wordt op het einde van het lied de wereldkaart geprojecteerd waarna ieder lid naar zijn eigen werelddeel loopt. Qua choreografie lijkt het alsof ze veelvuldig naar de Israëlisch inzendingen uit het verleden hebben gekeken. Face the shadow wordt afgesloten met een vlammenzee.
Door de mooie visuele aspecten en de hulp van de Armenen in de diverse landen die in de eerste halve finale meestemmen lijkt Armenië de eerste zekere finalist voor de finale op 23 mei.
Ziet er veelbelovend uit inderdaad (en dan bedoel ik visueel) maar het lied is en blijft een schreeuwerig gedrocht.
Vind dit drie keer niks, over the top. Schreeuwerig bijna irritant zelfs.
Afschuwelijk!
Mooi die boom!
vreselijk wat een draak van een lied,ze moeten het hebben van hun act geen finaleplaats waardig,maar door stemmen van armeniers in heel europa zal dit baggernummer helaas wel de finale halen vrees ik ….
niet om aan te horen, hoor ik daar nou kerkklokken?
Hahahha LOL..
Repetitie klinkt niet slecht, maar ook ik heb niks met het lied.
Ik vind dit zo’n vreselijk lied
Als zij ook nog wanhopig krijsend in een rondje om de boom heen staan is het cirkeltje rond .
Traditioneel patroon in de vloer, de obligatoire perzikboom wordt in het wit op de achtergrond geprojecteerd. Kleuren belichting: zwart en donkerpaars, blauw, shots gaan wel mooi over naar verschillende zangers, in traditionele sobere donkergrijze gewaden. Halverwege staan de zangers op een kluitje op de wereldlandkaart en vliegen vervolgens als koekoeks uit naar hun huidige woonplaats. Het geheel is wel aardig en sfeervol, maar wellicht visueel iets te gecompliceerd. De diaspora wordt met alle symboliek en sentimenten in ieder geval flink aangesproken. De Japanse (derde in volgorde) zingt continu vals.
ik vind dit nummer 2x niks, en buiten de goede zang is het het een onterechte kanshebber